روز جهانی موزه و میراث فرهنگی
در بین متونی که از گذشتههای دور به ما رسیده است، کلمه فرهنگ از دو حرف فره به معنای شکوه و عظمت، و هنگ از ریشه اوستایی سنگ، به معنای کشیدن، سنگینی و وقار برگرفته شده است. در فارسی جدید فرهنگ به معنای علم و دانش و ادب است۱٫
فرهنگ و هنر در سرزمین ایران طی هزاران سال تاریخ پر فراز و نشیب، همواره در جلوههایی گوناگونی تجلی یافته است. فرهنگ و هنری با چنین قدمت کهنی، در جلوههایی از خلاقیت و شیوههای زندگی بروز یافته است، که آثار آن امروزه تبلور اخلاق، رشادت، دینباوری، غیرت و… است.
اگر خلاقیت و از آن جمله خلاقیت هنری را، استعداد تولید ایدههای فراوان و به کار بستن شیوهها و روشهای گوناگون بدانیم، بیتردید یکی از پایههای لازم برای داشتن اندیشهای خلاق، اندوختههای دینی، فرهنگی و هنری است که با تفکر، مطالعه، دیدن، تأمل و تجربه آثار گذشتگان بدست میآید.
در این زمینه میراث فرهنگی و هنری ایران منبع لایزال آموزش و پرورش خلاقیت هنری است، و رشد و بالندگی این خلاقیت پیوسته در گرو شناخت آن میراث است.
میراث علمی جامعه شامل تمام تراث و آثار علمی پیشینان است و میراث فرهنگی و هنری شامل؛ آن دسته از آثار و اشیا به جا مانده و نیز شخصیتهای انسانی فرهیخته از نسلهای گذشته است، که دارای ارزشهای فرهنگی و هنری باشند. این میراث علمی و هنری منحصر به انسانهای نامدار تاریخ نیست بلکه همه مردم در این مهم سهم دارند.
برخی از این آثار در قالب اشیا و وسایل کار ، زندگی، علوم و فنون، آثار معماری، مجموعههای زیستی و بعضی آثار مکتوب علمی، ادبی و دینی است. این آثار با ریشههای دینی و تاریخی در زمینه سنتهای هنری، زبان و گویشهای مختلف، آیین و مراسم، اندیشه و تفکر شکل گرفته و تا امروز باقیمانده است، و در حقیقت نشانگر آثار فکری و رفتاری بشردر طول زمان است. پژوهش، حفظ و احیا و معرفی میراث فرهنگی و هنری ایران سبب بالندگی روح، ارتقاء اعتماد به نفس و مایه فخر و مباهات هنر ایرانی است و توجه به آن بسیار حائز اهمیت است.
گذشتگان در حفظ و حراست این یادگارهای گران بها تلاش کردهاند، شایسته نیست که نسبت به اهمیت این مقوله و ارزشهای نهفته آن غفلت شود و اکنون وظیفه ما این است که همچون پدران خود میراث علمی و هنری جاویدان کشورمان را نگهداری کنیم.
پی نوشت:
۱) فرهنگ لغت دهخدا
[pb_builder]